هدف از نصب تابلوهای مکان این است که به شما در رانندگی در جادهها و یافتن مسیر به سمت مقصد کمک کنند. تابلوهای نشاندهنده مسیر نیز میتوانند اطلاعاتی درباره امکانات موجود در طول مسیر یا نوع جاده ارائه دهند. در این بخش از کتابچه راهنما، برخی از رایجترین تابلوهای مکان را مرور خواهیم کرد.
تابلوهای مکان که جهت را نشان میدهند
تابلوهای نشاندهنده مسیر (جهت) مشخص میکنند که این جاده، پیچ و لاین خروجی خاص به چه مقصدی منتهی میشود.
این تابلوی نشاندهنده مسیر (A) در محل تقاطع استفاده میشود. این تابلو نشان میدهد که اگر میخواهید به سمت Falun بروید باید مسیر مستقیم را ادامه دهید و اگر میخواهید به سمت Lindesberg بروید در محل تقاطع به سمت راست بپیچید.
در میدانها، این تابلوی نشاندهنده مسیر (B) را ملاحظه خواهید کرد که نشان میدهد کدام خروجی به کدام مقصد منتهی میشود.
تابلوی نشاندهنده مسیر (C) در تقاطعهایی نصب میشود که در آنها گردش به چپ ممنوع است. برای گردش به چپ، ابتدا باید از سمت راست خارج شوید و سپس از روی جاده بصورت عرضی عبور کنید. به این دور زدن، دور زدن اسپانیایی میگویند.
تابلوی نشاندهنده مسیر (A). این تابلو قبل از تقاطع یا میدان نصب میشود تا به شما کمک کند از قبل آماده شوید و در لاین مناسب مقصد قرار بگیرید. تابلوی پایین، فاصله باقیمانده تا محل تقاطع یا میدان را نشان میدهد.
این تابلوی جادهای (B) قبل از لاینهای خروج نصب میشود و به شما اطلاع میدهد فاصله باقیمانده تا خروجی چقدر است و اینکه خروجی به چه مقصدی منتهی میشود.
تابلوی جادهای (C) را می توان در محلی که لاین خروج آغاز میشود ملاحظه کرد.
بعضی اوقات در محل تقاطع، تابلوی نشاندهنده مسیر (A) را ملاحظه میکنید که نشان میدهد جادهای که به داخل آن میپیچید به کجا میرود. رنگ تابلو به شما میگوید که وارد چه نوع جادهای میشوید. اگر رنگ تابلو آبی با حروف سفید باشد، به این معنی است که این جاده، یک جاده عمومی است. اگر روی تابلو اعدادی نوشته شده باشد (B)، این اعداد فاصله تا مقصد را برحسب کیلومتر نشان میدهند.
اگر رنگ تابلو سبز با حروف سفید باشد (C)، به این معنی است که این جاده یک بزرگراه یا یک آزادراه است.
اگر رنگ تابلو زرد و قرمز با حروف سیاه باشد (A)، نشان دهنده یک جاده خصوصی است.
اگر رنگ تابلو سفید با حروف سیاه باشد (B)، مقصد محلی مانند یک محله را نشان میدهد.
تابلوی سفید با حروف سیاه (C) همچنین میتواند برای نشان دادن محل استقرار سازمانها و نهادهای محلی مانند پاسگاه پلیس یا دفتر گردشگری استفاده شود.
تابلوی قهوهای با حروف سفید (A) برای نشان دادن مسیر به یک مقصد گردشگری استفاده میشود.
تابلوی نارنجی با حروف سیاه (B) یک تابلوی نشاندهنده مسیر موقتی است که به عنوان مثال برای نشان دادن عملیات راهداری استفاده میشود.
تابلوی زرد با حروف سبز (C) برای نشان دادن یک رویداد مثلاً کنسرت استفاده میشود.
هنگام رانندگی در جادههایی که چند لاین عبور دارند (مانند بزرگراه)، تابلوی لاین (A) را ملاحظه خواهید کرد که نشان میدهد هر لاین به کجا میرود. تابلوهای لاین در بالای لاینی که مربوط به آن هستند، نصب میشوند.
تابلوی جادهای (B) شماره مسیر را نشان میدهد.
همچنین تابلوهای مکان مشخصی وجود دارند که اطلاعات مربوط به لاین را ارائه میدهند.
افزایش لاینهای عبور (A).
کاهش لاینهای عبور (B). هنگامی که دو لاین با هم ادغام میشوند، رانندگان در هر دو لاین باید به یکدیگر توجه متقابل داشته باشند؛ یعنی در این وضعیت هیچ یک وظیفه ندارد که بطور خاص حق تقدم عبور را به دیگری بدهد.
تقاطع با جاده دارای لاین افزایش سرعت (C).
تقاطع با جاده با لاین مجزا (A).
مسیر انحرافی (B). به عنوان مثال اگر در نتیجه عملیات راهداری، جاده موقتاً بسته شود، از این تابلوی جادهای استفاده میشود.
تابلوی جادهای (C) جهت حرکت در مسیر انحرافی را نشان میدهد.
شماره تقاطع (A). این تابلو شماره تقاطع را نشان میدهد.
جهت حرکت برای کالاهای خطرناک (B).
تابلوهای مکان برای ارائه اطلاعات
تابلوهای مکان همچنین میتوانند اطلاعاتی در مورد امکانات و خدمات عمومی ارائه دهند.
چند نمونه از تابلوهای رایج جهت ارائه اطلاعات:
- بیمارستان با بخش اورژانس (A)
- منطقه صنعتی (B)
- فرودگاه (C)
- جایگاه سوخت (D). به عنوان مثال، پمپ بنزین.
- هتل (A)
- تفرجگاه (B)
- سایت میراث جهانی (C). تابلوهایی که به رنگ قهوهای هستند، نشاندهنده مناطق دارای جاذبه گردشگری است.